Այնուհետև, Գլխավոր դատախազության ապօրինի ծագում ունեցող գույքի բռնագանձման գործերով վարչության դատախազ Նելլի Տեր-Թորոսյանը համառոտ ներկայացրեց հայցի հիմքը և առարկան՝ նշելով, որ դրանց փոփոխության վերաբերյալ միջնորդություն ունի։ Վարազդատ Ասատրյանը պնդեց, որպեսզի դատախազը հայցադիմումն ամբողջությամբ ներկայացնի, քանի որ նրան հասանելի չեն եղել գործի նյութերը։ Դատարանը խնդրեց դատախազին հայցադիմումը դատարանում ներկայացնել ամբողջությամբ՝ բացառությամբ ենթադրյալ առևտրային գաղտնիք պարունակող տեղեկությունը չընթերցելով։

Դատախազի խոսքով՝ վարչությունը Գևորգ Կոստանյանի գույքերի վերաբերյալ ուսումնասիրությունը սկսել է 2020 թվականի հոկտեմբերին։ Սահմանվել է ուսումնասիրվող ժամանակահատված՝ 1996 թվականից․ «Դատարանի որոշմամբ թույլատրվել է ստանալ Գևորգ Կոստանյանի և վերջինս հետ փոխկապակցված անձանց գաղտնիք համարվող տեղեկությունները»։

Դատարանի նախորդիվ ընդունած որոշումներով կիրառվել են հայցի նախնական ապահովման միջոցներ, Գևորգ Կոստանյանին և նրա հետ փոխկապակցված անձանց արգելվել է Կոմիտասի պողոտայում գտնվող բնակարանի, Ծաղկաձորում գտնվող անշարժ գույքի հետ որևէ գործողության կատարումը և դրվել է արգելանք՝ 520 միլիոն 55 հազար դրամի չափով։

«Ուսումնասիրության ընթացքում ձեռք բերված տվյալները վկայում են, որ Գևորգ Կոստանյանը և վերջինիս ընտանիքի անդամները նվազագույնը կատարել են 368 միլիոն 706 հազար դրամի ծախս, որն արդեն իսկ գերազանցում է նրանց օրինական եկամուտները։ Նշված ծախսում ներառված չեն Գևորգ Կոստանյանի կողմից կամ նրա միջոցներով և նրա համար ձեռք բերված գույքերի համար կատարված ծախսերը, որոնց առանձին անդրադարձ է կատարվել հայցադիմումում»,-նշեց դատախազն ու շարունակեց։

Օրինական եկամուտների հանրագումարը (այսինքն՝ աշխատավարձ, անշարժ գույքի և տրանսպորտային միջոցների օտարում, ներդրված ավանդներից ստացված տոկոսներ, վարկ), ուսումնասիրվող ժամանակահատվածում, կազմել է 262 միլիոն 963 հազար դրամ։ Մինչդեռ ծախսերը կազմել են 631 միլիոն 670 հազար դրամ, այսինքն՝ բացասական տարբերությունը 368 միլիոն 706 հազար դրամ է․ «Արդեն իսկ օրինական եկամուտ-ծախս հարաբերակցության անհամապատասխանություն է տեղի ունեցել։ Ընդ որում, այս ծախսերի մեջ ներառված չեն գույքային ձեռքբերումներին ուղղված ծախսերը»։

Դատախազը հայտնեց, որ 1996 թվականին Գևորգ Կոստանյանը 60 հազար դրամով Ծաղկաձորում անշարժ գույք է ձեռք բերել, որի վրա 1999 թվականին մենատուն է կառուցվել (308.74 քմ)։ 2003-ին վերջինս 243 հազար դրամով ձեռք է բերել հողատարածք, որը միացվել է մենատան տարածքին։ Նրա եկամուտները, ըստ դատախազության , 1995-2003 թվականներին կազմել են 2 միլիոն 324 հազար դրամ, մինչդեռ մենատան կառուցման շինարարական աշխատանքների ընդհանուր արժեքը կարող էր կազմել 82 միլիոն 500 հազար դրամից 100 միլիոն 880 հազար դրամ, որի միջինը կազմում է 91 միլիոն 690 հազար դրամ․ «Այսպիսով, առկա է օրինական եկամուտ-ձեռքբերում հարաբերակցության ակնհայտ անհամապատասխանություն»։ Նշված անշարժ գույքը 2007 թվականին անհատույց փոխանցվել է Գևորգ Կոստանյանի եղբոր տղային, Արա Կոստանյանին։

Ավանդների մասին տեղեկատվությունը դատական նիստում չհրապարակվեցին։

2012-ին Գևորգ Կոստանյանի անվամբ հաշվառվել է Toyota Land Cruiser Prado մակնիշի ավտոմեքենա, որի միջին մաքսային արժեքը կազմել է 4 միլիոն 252 հազար դրամ, դրա ձեռքբերման պահին օրինական դրամական միջոցները կազմել են 3 միլիոն 833 հազար դրամ․ «Նշված մեքենան նույն թվականին վաճառվել է 10 դրամով, այսինքն շուկայականից ակնհայտորեն էական ցածր գնով։ Ըստ փորձագետի եզրակացության, 2012 թվականի հունիս ամսվա դրությամբ մեքենայի միջին շուկայական արժեքը կազմել է 9 միլիոն 675 հազար դրամ։ Գևորգ Կոստանյանն այն վաճառել է Գարիկ Պետրոսյանին, ով էլ հետագայում այն օտարել է։ Դատախազությունը պահանջում է բռնագանձել ներկայիս շուկայական արժեքի, 7 միլիոն 800 հազար դրամի, 10 տոկոսը, այսինքն 780 հազար դրամը»։

Նշված տվյալների հրապարակումից հետո Վարազդատ Ասատրյանը դատարանում հայտարարեց, որ իր համար պարզ չէ, թե հայցվոր կողմը ինֆորմացիայի որ մասն է կրճատում․ «Ներկայացվում է առերևույթ առևտրային գաղտնիք պարունակող տեղեկություն, սակայն բանկային ավանդների մասով տեղեկությունը չի նշվում։ Այստեղ տրամաբանությունը ո՞րն է։ 2-ն էլ նույն տիրույթում օրենքով պահպանվող գաղտնի տեղեկություն են։ Այնպես չէ, որ հասարակ, սովորական մահկանացուներին հասու են, թե պայմանագրի էական պայմանները ինչ տիրույթում են կառուցվել»։

Փաստաբանը նշեց նաև, որ նման տեղեկությունների հրապարակումը կողմերի և ԶԼՄ ներկայացուցիչների մոտ կարող է որոշակի դիրքորոշում ձևավորել։ Վերջինս կրկին առաջարկեց նիստը դռնփակ ռեժիմով անցկացնել, քանի որ «կիսաներկայացնելով իր համար հասկանալի չէ»։

Դատախազը հակադարձեց՝ նշելով, որ հրապարակված տեղեկատվությունը առևտրային գաղտնիք չէ, առքուվաճառքի գործարք է՝ 2 ֆիզիկական անձանց միջև։  Դատախազը նշեց նաև, որ 2012-ի հոկտեմբերի 31-ին 6 միլիոն դրամով Լիլիթ Կոստանյանի կողմից ձեռք է բերվել Lexus GS300 մակնիշի ավտոմեքենա, որը նույն օրը, նվիրատվության պայմանագրով փոխանցվել է Գևորգ Կոստանյանին․ «Մեքենան ապօրինի է»։

Բացի այդ, 2012 թվականին Լիլիթ Կոստանյանը ձեռք է բերել Land Cruiser 200 մակնիշի ավտոմեքենա, որը, ըստ դատախազության, ամբողջությամբ ապօրինի է։ Այն հետագայում վաճառել է 27 միլիոն դրամով։

«Ուսումնասիրության արդյունքում պարզվել է, որ Հարություն Մանուչարյանը, ով հանդիսանում է Գևորգ Կոստանյանի համակուրսեցին և նախկին օգնականը, 2013 թվականի 18 միլիոն 500 հազար դրամով գնել է Mercedes-Benz G 55 AMG մակնիշի ավտոմեքենա, որը հաջորդ օրը նվիրատվության պայմանագրով օտարել է Լիլիթ Կոստանյանին։ Այնուհետև Լիլիթ Կոստանյանը նվիրատվության պայմանագրով մեքենան վերադարձրել է Հարություն Մանուչարյանին, որից հետո վերջինս այն վաճառել է Գևորգ Կոստանյանի նախկին ավագ օգնականին, Տիգրան Խեչոյանին։ 2014 թվականին նշված մեքենան Խեչոյանը նվիրատվության պայմանագրով փոխանցել է Գևորգ Կոստանյանի որդուն, Սամվել Կոստանյանին, ով հետագայում 30 միլիոն դրամով այն վաճառել է»,-նշեց Նելլի Տեր-Թորոսյանը` հավելելով, որ գործարքների իրական շահառուն հանդիսանում է Գևորգ Կոստանյանը, ով ի սկզբանե վերահսկել է դրանք։

Դատախազությունը պարզել է նաև, որ Կոստանյանների վարորդը, Մարտին Բադալյանը, ներդրել է ավանդներ, ստացել է տոկոսներ։ Ըստ հայցվորի՝ վերջինս ավանդներ ներգրավելու համար չի ունեցել բավարար եկամուտներ, իսկ ավանդներ ներգրավելու տարեթվերը համընկնում են Գևորգ Կոստանյանի պաշտոնավարման տարեթվերի հետ։ Իրավասու մարմինը կարծում է, որ հենց Գևորգ Կոստանյանն է եղել դրանց իրական շահառուն։

2016 թվականին Գևորգ Կոստանյանը 1 միլիոն դրամով իր վարորդին է վաճառել Զաքյան փողոցում գտնվող անշարժ գույքի վարձակալության իրավունքը, որից հետո վերջինս 2 միլիոն 400 հազար դրամով վաճառվել է Մարտին Բադալյանին։ Այնուհետև Կոստանյաննների վարորդը նշված անշարժ գույքը վաճառել է 38 միլիոն 400 հազար դրամով․ «Իրավասու մարմնի մոտ ողջամիտ կասկած է ծագում, որ այդ գործարքների իրական շահառուն ի սկզբանե հանդիսացել է Գևորգ Կոստանյանը և այն դիտարկվել է վերջինիս պատկանող»։

Դատախազը նշեց նաև, որ Հունաստանի Հանրապետություն փոխանցումներ են կատարվել՝ այլ մանրամասներ չհայտնելով։

Փաստաթղթերի համաձայն՝ Գևորգ Կոստանյանը և Լիլիթ Կոստանյանն ամուսնալուծվել են 2018-ի հոկտեմբերի 9-ին, սակայն դատախազության ձեռք բերած տվյալները, ըստ գործի նյութերի, վկայում են այն մասին, որ նրանց ամուսնալուծությունը կրում է ձևական բնույթ։

«Պարզվել է, որ Գևորգ և Լիլիթ Կոստանյանները բազմից հատել են ՀՀ սահմանը միաժամանակ և նույն ուղղությամբ։ Բացի այդ, վերջիններս մինչ օրս շարունակում են հաշվառված մնալ նույն հասցեում։ Պատահական չէ այն հանգամանքը, որ Լիլիթ Կոստանյանը համապատասխան փոխանցումներն արտասահման կատարել է ամուսնալուծությունից հետո։ Վերոնշյալը փաստում է այն մասին, որ ամուսնալուծության միջոցով փորձ է արվել քողարկել համատեղ տնտեսություն վարելու հանգամանքը և գույքերի ձեռքբերումներին ուղղված գումարային փոխանցումների իրական շահառուին։ Իրական շահառուն հանդիսացել է Գևորգ Կոստանյանը»,-նշեց դատախազը՝ հավելելով, որ քրեական գործով ստացված տվյալները նույնպես վկայում են ամուսնալուծության գրանցման ձևական բնույթի մասին։

Նելլի Տեր-Թորոսյանը դատարանում ներկայացրեց անշարժ և շարժական որոշ գույքեր, որոնք օրինական են դիտարկվել։

Այնուհետև Վարազդատ Ասատրյանը դատարանում ներկայացրեց իր առարկությունները՝ նշելով, որ հայցն անհիմն է և ենթակա է մերժման։ Իր պնդմամբ՝ դատախազությունն այս գործով պատշաճ հայցվոր չի հանդիսանում, իսկ ուսումնասիրությունը ոչ իրավաչափ է, իրականացվել է օրենքի խախտումներով։ Բացի այդ, ըստ փաստաբանի՝ իրականության հետ չի առերեսվում հայցվորի այն պնդումը, որ Գևորգ Կոստանյանի հետ փոխկապակցված անձինք այլ օրինական եկամուտներ չեն ունեցել․ «Կից նյութերը, որոնք մեզ հասանելի են դարձել, խոսում են հակառակի մասին։ Վերջիններս ունեցել են բավարար ռեսուրսներ, ինչը պատշաճ գնահատականի չի արժանացել։ Ավելին, դրա գնահատման գործընթացը մեզ մոտ տարակուսանք է առաջացնում։ Հայցվորի կարգավիճակով պայմանավորված տարբերակված մոտեցում է առկա, ինչը մեզ համար անթույլատրելի է»։

Ըստ փաստաբանի՝ Ապօրինի ծագում ունեցող գույքի բռնագանձման գործերով վարչության կատարած հաշվարկները չունեն արժանահավատությունը և չեն կարող դրվել հայցի հիմքում․ «․․․Իսկ հայցի հիմքը բացարձակապես այդ հաշվարկների վրա է կառուցված, հետևաբար փաստակազմը, այդ առումով, բացակայում է»։

Վարազդատ Ասատրյանի խոսքով՝ գործով ներկայացված ապացույցները վերաբերելիության  և թույլատրելիության կոնտեքստում խնդիր ունեն։ Նա դատարանում հայտարարեց, որ բոլոր ապացույցները ոչ արժանահավատ և վիճելի են համարում․ «Հայցադիմումի մեջ շարադրված իրավական դատողությունները և օրենքի կարգավորումները մեկտեղելի չեն։ Մյուս կողմից էլ հայցվորի՝ սույն գործով շահերի պաշտպանությունը»։

Բացի այդ, Գևորգ Կոստանյանի ներկայացուցիչը նշեց, որ իրավասու մարմինը որպես ապօրինի ծագում ունեցող գույքեր է որակել օրենքի իմաստով օրինական հանդիսացող գույքերը։

«Կոստանյանին վերագրվել են գույքեր, որոնք նրան չեն պատկանում, իսկ դրանց մասով «իրական շահառու» դատողությունները չեն մեկտեղվում օրենքի հետ։ Հայցվորը չի ներկայացրել վերաբերելի ապացույցներ, որոնք կվկայեին գույքի գրանցված սեփականատերերի իրական շահառուների մասին»,-նշեց Վարազդատ Ասատրյանը՝ հավելելով, որ ներկայացված հայցն անհիմն է և մերժման ենթակա։

Փաստաբանը դատարանին ասաց, որ հայցի առարկայի և հիմքի վերաբերյալ հարցերը շատ են, առաջարկեց նիստը հետաձգել, հայցվորի հայցի հիմքի և առարկայի փոփոխության վերաբերյալ միջնորդությունը քննարկել մյուս դատական նիստի ընթացքում։

Դատավորը բավարարեց Վարազդատ Ասատրյանի ներկայացրած միջնորդությունը և հետաձգեց դատական նիստը։