Ներկա ժամանակները պահանջում են մեծ և կայուն ներդրում. Հնդկաստանի վարչապետի հոդվածը
նդկաստանի վարչապետ Նարենդրա Մոդին հոդված է հրապարակել «Նոր նպատակներ Կանյակումարիի մտահայումներից»: Ներկայացնում ենք հոդվածի՝ ՀՀ-ում Հնդկաստանի դեսպանության տրամադրած թարգմանությունը:
«Իմ հայրենակից հնդիկներ,
Ժողովրդավարության ամենամեծ փառատոնը՝ 2024 թվականի Լոկ Սաբհայի ընտրություններն այսօր ավարտվում են մեր երկրում, որը Ժողովրդավարության մայրն է: Կաննյակումարիում եռօրյա հոգևոր ճանապարհորդությունից հետո ես հենց նոր նստեցի Դելի տանող ինքնաթիռ: Օրվա ընթացքում Կաշիում և բազմաթիվ այլ տեղերում քվեարկութուն էր ընթանում:
Իմ միտքը լի է այնքան փորձառություններով և զգացմունքներով... Ես զգում եմ էներգիայի անսահման հոսք իմ ներսում: 2024 թվականի Լոկ Սաբհայի ընտրություններն առաջինն են Ամրիտ Կաալում։ Ես սկսեցի իմ քարոզարշավը մի քանի ամիս առաջ Միրութից՝ 1857 թվականի Առաջին Անկախության պատերազմի վայրից: Այդ ժամանակից ի վեր ես անցել եմ մեր մեծ երկրի երկայնքով և լայնքով: Այս ընտրությունների վերջին հանրահավաքը ինձ տարավ Փենջաբում գտնվող Հոշիարպուր՝ մեծ գուրուների երկիր և վայր, որը կապված է Սուրբ Ռավիդաս Ջիի հետ: Դրանից հետո ես եկա Կաննյակումարի՝ Մայր Բհարտիի ոտքերի մոտ։
Բնական է, որ ընտրությունների եռանդն արձագանքում էր իմ սրտում ու մտքում։ Հանրահավաքներում և ռոուդ-շոուներում երևացող դեմքերի բազմությունը հայտնվեց իմ աչքի առաջ։ Մեր Նարի Շակտիի օրհնությունները… վստահությունը, ջերմությունը. այս ամենը շատ խոնարհեցնող փորձառություն էր: Աչքերս խոնավանում էին... Ես մտա «սադհանա» (մեդիտատիվ վիճակ): Եվ հետո, բուռն քաղաքական բանավեճերը, հարձակումներն ու հակահարձակումները, ընտրություններին այնքան բնորոշ մեղադրանքների ձայներն ու խոսքերը… դրանք բոլորն անհետացան դատարկության մեջ։ Անջատման զգացում առաջացավ իմ մեջ... միտքս ամբողջովին կտրվեց արտաքին աշխարհից:
Նման հսկայական պարտականությունների ֆոնին մեդիտացիան դառնում է դժվար, բայց Կաննյակումարիի երկիրը և Սվամի Վիվեկանանդայի ոգեշնչման շնորհիվ այն անջանք դարձավ: Ես ինքս՝ որպես թեկնածու, իմ քարոզարշավը թողեցի իմ սիրելի Կաշիի բնակիչների ձեռքը և եկա այստեղ։
Ես նաև շնորհակալ եմ Աստծուն, որ ի ծնե ինձ ներշնչել է այս արժեքները, որոնք ես փայփայել եմ և փորձել եմ արդարացնել այդ սպասելիքները: Ես նաև մտածում էի, թե ինչ էր զգում Սվամի Վիվեկանանդան իր մեդիտացիայի ընթացքում հենց Կաննյակումարիի այս վայրում: Իմ մեդիտացիայի մի մասն անցավ նման մտքերի հոսքի մեջ։
Այս կտրված վիճակի, խաղաղության ու լռության մեջ անընդհատ մտածում էի Բհարատի պայծառ ապագայի, Բհարատի նպատակների մասին։ Կաննյակումարիի ծագող արևը նոր բարձունքներ տվեց իմ մտքերին, օվկիանոսի լայնությունը ընդլայնեց իմ գաղափարները, և հորիզոնի լայնությունը անընդհատ ստիպեց ինձ գիտակցել տիեզերքի խորքերում ներկառուցված միասնությունը, Միասնականությունը: Թվում էր, թե տասնամյակներ առաջ Հիմալայների գրկում կատարված դիտարկումներն ու փորձառությունները վերածնվում էին:
Ընկերներ,
Կաննյակումարին միշտ շատ հոգեհարազատ է եղել ինձ: Վիվեկանանդայի ժայռի հուշահամալիրը Կաննյակումարիում կառուցվել է Շրի Էկնատ Ռանադե Ջիի ղեկավարությամբ: Ես հնարավորություն ունեցա շատ ճամփորդելու Էկնատ ջիի հետ: Այս հուշահամալիրի կառուցման ժամանակ ես հնարավորություն ունեցա որոշ ժամանակ անցկացնել նաև Կաննյակումարիում։
Քաշմիրից մինչև Կաննյակումարի... սա ընդհանուր ինքնություն է, որը խորապես արմատավորված է երկրի յուրաքանչյուր քաղաքացու սրտում: Սա «Շատկտի Պիթ»-ն է (Շակտիի նստավայրը), որտեղ Մայր Շակտին մարմնավորվել է որպես Կանյա Կումարի: Այս հարավային ծայրամասում Մայր Շակտին կատարեց ապաշխարություն և սպասեց Տեր Շիվային, ով բնակվում էր Հիմալայներում՝ Բհարատի ամենահյուսիսային մասերում:
Կաննյակումարին միախառնումների երկիր է: Մեր երկրի սուրբ գետերը հոսում են դեպի տարբեր ծովեր, և այստեղ հենց այդ ծովերը միանում են։ Եվ ահա մենք ականատես ենք լինում մեկ այլ մեծ միախառնման՝ Բհարատի գաղափարական միախառնմանը: Այստեղ մենք գտնում ենք Վիվեկանանդայի ժայռի հուշահամալիրը, Սուրբ Թիրուվալլուվարի, Գանդի Մանդապամի և Կամարաջար Մանի Մանդապամի մեծ արձանները: Այս հաստատակամ անձանց մտքի հոսքերը համախմբվում են այստեղ՝ ձևավորելով ազգային մտքի միաձուլում: Սա ազգաշինության մեծ ոգեշնչումներ է ծնում։ Կաննյակումարիի այս երկիրը միասնության անջնջելի ուղերձ է տալիս հատկապես ցանկացած մարդու, ով կասկածում է Բհարատի ազգայնությանը և միասնության զգացմանը:
Կաննյակումարիում գտնվող Սուրբ Թիրուվալլուվարի մեծ արձանը կարծես ծովից նայում է Մայր Բհարատիի տարածությանը: Նրա «Թիրուկկուրալ» աշխատությունը գեղեցիկ թամիլերենի գոհարներից մեկն է: Այն ընդգրկում է կյանքի բոլոր ասպեկտները՝ ոգեշնչելով մեզ տալ լավագույնը մեր և ազգի համար: Ինձ համար մեծ պատիվ էր հարգանքի տուրք մատուցել նման մեծ գործչին։
Ընկերներ,
Սվամի Վիվեկանանդան մի անգամ ասել է. «Յուրաքանչյուր ազգ ունի ուղերձ, որը պետք է փոխանցի, առաքելություն, որը պետք է կատարի, ճակատագիր, որին պետք է հասնի»:
Հազարավոր տարիներ շարունակ Բհարատը առաջ է շարժվում իմաստալից նպատակի այս զգացումով: Բհարատը հազարավոր տարիների ընթացքում եղել է գաղափարների օրրան: Երբեք ձեռք բերածը մեր անձնական հարստություն չենք համարել կամ զուտ տնտեսական կամ նյութական պարամետրերով չենք չափել։ Հետևաբար, «Իդամ-նա-մաման» (սա իմը չէ) դարձել է Բհարատի բնավորության ներհատուկ և բնական մասը:
Բհարատի բարեկեցությունը օգուտ է բերում նաև մեր մոլորակի առաջընթացին: Օրինակ, վերցրեք ազատության շարժումը: Բհարատը անկախություն է ձեռք բերել 1947 թվականի օգոստոսի 15-ին: Այդ ժամանակ աշխարհի շատ երկրներ գտնվում էին գաղութատիրության տակ: Բհարատի անկախության ճամփորդությունը ոգեշնչեց և ուժ տվեց այդ երկրներից շատերին՝ հասնելու իրենց ազատությանը: Այդ նույն ոգին նկատվեց տասնամյակներ անց, երբ աշխարհը դեմ առ դեմ հանդիպեց դարի համաճարակ COVID-19-ի հետ: Երբ մտահոգություններ բարձրացվեցին աղքատ և զարգացող երկրների մասին, Բհարատի հաջողված ջանքերը քաջություն և օգնություն տվեցին շատ ազգերի:
Այսօր Բհարատի կառավարման մոդելը օրինակ է դարձել աշխարհի շատ երկրների համար: Ընդամենը 10 տարվա ընթացքում 25 միլիոն մարդկանց աղքատությունից վեր բարձրանալու հզորությունն աննախադեպ է: Այսօր աշխարհում քննարկվում են այնպիսի նորարարական պրակտիկաներ, ինչպիսիք են Ժողովրդամետ լավ կառավարումը, բաղձալի շրջանները և բաղձալի թաղամասերը: Մեր ջանքերը՝ հզորացնելու աղքատներին մինչև ամենահեռու կետը, ոգեշնչել են աշխարհին՝ առաջնահերթություն տալ հասարակության վերջին աստիճանում կանգնած անհատներին: Բհարատի Թվային Հնդկաստան արշավն այժմ օրինակ է ողջ աշխարհի համար՝ ցույց տալով, թե ինչպես կարող ենք օգտագործել տեխնոլոգիան աղքատներին հզորացնելու, թափանցիկություն ապահովելու և նրանց իրավունքներն ապահովելու համար: Բհարատում մատչելի տվյալները դառնում են սոցիալական հավասարության միջոց՝ ապահովելով տեղեկատվության և ծառայությունների հասանելիությունը աղքատներին: Ամբողջ աշխարհը ականատես է և ուսումնասիրում է տեխնոլոգիաների ժողովրդավարացումը, և համաշխարհային խոշոր ինստիտուտները խորհուրդ են տալիս շատ երկրներին ընդունել մեր մոդելի տարրերը:
Այսօր Բհարատի առաջընթացն ու վերելքը ոչ միայն նշանակալի հնարավորություն են հենց Բհարատի համար, այլ նաև պատմական հնարավորություն մեր բոլոր գործընկեր երկրների համար ամբողջ աշխարհում։ G-20-ի հաջողությունից ի վեր աշխարհն ավելի ու ավելի է պատկերացնում Բհարատի ավելի մեծ դերը: Այսօր Բհարատը ճանաչվում է որպես համաշխարհային հարավի ուժեղ և կարևոր ձայն: Աֆրիկյան միությունը Բհարատի նախաձեռնությամբ դարձել է G-20 խմբի մի մասը։ Սա վճռորոշ շրջադարձ է լինելու աֆրիկյան երկրների ապագայի համար:
Ընկերներ,
Բհարատի զարգացման հետագիծը լցնում է մեզ հպարտությամբ և փառքով, բայց միևնույն ժամանակ այն նաև հիշեցնում է 140 միլիոն քաղաքացիներին իրենց պարտականությունների մասին: Այժմ, առանց կորցնելու ոչ մի պահ, մենք պետք է առաջ շարժվենք դեպի ավելի մեծ պարտականություններ և ավելի մեծ նպատակներ։ Մենք պետք է ունենանք նոր երազանքներ, դրանք իրականություն դարձնենք և սկսենք ապրել այդ երազանքներով:
Մենք պետք է տեսնենք Բհարատի զարգացումը գլոբալ համատեքստում, և դրա համար էական է, որ մենք հասկանանք Բհարատի ներքին հնարավորությունները: Մենք պետք է ընդունենք Բհարատի ուժեղ կողմերը, դաստիարակենք դրանք և օգտագործենք դրանք ի շահ աշխարհի: Այսօրվա համաշխարհային սցենարում Բհարատի ուժը՝ որպես երիտասարդ ազգ, հնարավորություն է, որից մենք չպետք է հետ նայենք:
21-րդ դարի աշխարհը բազմաթիվ հույսերով է նայում դեպի Բհարատ։ Եվ մենք պետք է մի քանի փոփոխություն կատարենք գլոբալ սցենարով առաջ շարժվելու համար։ Մենք նաև պետք է փոխենք մեր ավանդական մտածողությունը բարեփոխումների վերաբերյալ։ Բհարատը չի կարող բարեփոխումները սահմանափակել միայն տնտեսական բարեփոխումներով: Մենք պետք է կյանքի յուրաքանչյուր ասպարեզում առաջ շարժվենք բարեփոխումների ուղղությամբ։ Մեր բարեփոխումները պետք է նաև համապատասխանեն «Վիկսիտ Բհարատի» (զարգացած Հնդկաստան) ձգտումներին մինչև 2047 թվականը:
Մենք պետք է հասկանանք նաև, որ բարեփոխումները երբեք չեն կարող լինել միաչափ գործընթաց որևէ երկրի համար։ Հետևաբար, ես ներկայացրել եմ երկրի բարեփոխումների, կատարման և վերափոխման տեսլականը: Բարեփոխումների պատասխանատվությունը կրում է ղեկավարությունը։ Դրա հիման վրա մեր բյուրոկրատիան գործում է, և երբ ժողովուրդը միանում է Ջան Բհագիդարիի ոգով, մենք ականատես ենք լինում փոխակերպման։
Մենք պետք է գերազանցությունը դարձնենք հիմնարար սկզբունք՝ մեր երկիրը «Վիկսիտ Բհարատ» դարձնելու համար։ Մենք պետք է արագ աշխատենք բոլոր չորս ուղղություններով՝ արագություն, մասշտաբ, շրջանակ և ստանդարտներ: Արտադրությանը զուգահեռ՝ մենք պետք է կենտրոնանանք նաև որակի վրա և հավատարիմ մնանք «զրոյական թերություն-զրոյական էֆեկտ» մանտրային:
Ընկերներ,
Մենք պետք է հպարտանանք ամեն պահի համար, որ Աստված օրհնել է մեզ՝ ծնունդ տալով Բհարատ երկրում: Աստված մեզ ընտրել է ծառայելու Բհարատին և կատարելու մեր դերը մեր երկրի գերազանցության ճանապարհին:
Մենք պետք է վերաիմաստավորենք մեր ժառանգությունը ժամանակակից ձևով` միաժամանակ ընդունելով հնագույն արժեքները ժամանակակից համատեքստում:
Որպես ազգ՝ մենք նույնպես պետք է վերագնահատենք հնացած մտածողությունն ու համոզմունքները: Մենք պետք է մեր հասարակությունը ազատենք պրոֆեսիոնալ հոռետեսների ճնշումից։ Պետք է հիշել, որ բացասականից ազատվելը հաջողության հասնելու առաջին քայլն է: Հաջողությունը ծաղկում է դրականության գրկում:
Իմ հավատքը, նվիրվածությունը և հավատը Բհարատի անսահման և հավերժական զորության հանդեպ օրեցօր աճում են: Վերջին 10 տարիների ընթացքում ես տեսել եմ, որ Բհարատի այս կարողությունն էլ ավելի է աճել և զգացել եմ այն անձամբ:
Ինչպես մենք օգտագործեցինք 20-րդ դարի չորրորդ և հինգերորդ տասնամյակները ազատության շարժմանը նոր թափ հաղորդելու համար, մենք պետք է հիմք դնենք «Վիկսիտ Բհարատի» համար 21-րդ դարի այս 25 տարիներին: Ազատամարտը մեծ զոհողությունների պահանջող ժամանակաշրջան էր։ Ներկա ժամանակները պահանջում են մեծ և կայուն ներդրում բոլորից:
Սվամի Վիվեկանանդան 1897թ.-ին ասել էր, որ մենք պետք է հաջորդ 50 տարիները նվիրենք բացառապես ազգին։ Այս կոչից ուղիղ 50 տարի անց Բհարատն անկախություն ձեռք բերեց 1947թ.:
Այսօր մենք ունենք նույն ոսկե հնարավորությունը։ Եկեք հաջորդ 25 տարիները նվիրենք բացառապես ազգին: Մեր ջանքերը ամուր հիմք կստեղծեն գալիք սերունդների և գալիք դարերի համար՝ Բհարատը հասցնելով նոր բարձունքների: Նայելով երկրի էներգիային ու ոգևորությանը, կարող եմ ասել, որ նպատակը հիմա հեռու չէ։ Եկեք արագ քայլեր ձեռնարկենք… եկեք հավաքվենք և ստեղծենք Վիկսիտ Բհարատ»: