Դանիայի, Ֆրանսիայի և Շվեյցարիայի գիտնականները պարզել են, որ Մարսի վրա հնագույն օվկիանոսի մեծ մասը ստեղծվել է արեգակնային համակարգի արտաքին մասից ածխածնով և ջրով հարուստ երկնաքարերի և գիսաստղերի հարվածներից: Հետազոտության արդյունքները հրապարակված են Science Advances ամսագրում։

Գիտնականները վերլուծել են մարսյան ապարների 31 նմուշների իզոտոպային բաղադրությունը, որոնք Մարսի ընդերքում գտնվող մագմայի մնացորդներ են: Ժայռերի այս բեկորները նոկաուտի են ենթարկվել այլ տիեզերական մարմինների հարվածների արդյունքում և հարվածել Երկրին երկնաքարերի տեսքով։ Գիտնականները չափել են քրոմ-54 և քրոմ-52 (Cr54/Cr52) իզոտոպների հարաբերակցությունը՝ հայտնաբերելով անսովոր փոփոխականություն։

Հայտնի է, որ ընդերքի զգալի վերամշակում և վերաձուլում տեղի է ունեցել Մարսի պատմության առաջին հարյուր միլիոն տարիների ընթացքում՝ ուժեղ ռմբակոծությունների արդյունքում։ Դա տեղի է ունեցել գազային հսկաների վաղ միգրացիայի արդյունքում, որն առաջացրել է աստերոիդների և գիսաստղերի մարմինների ներհոսք դեպի Արեգակնային համակարգի ներքին շրջան, որտեղ տեղի է ունեցել ժայռոտ մոլորակների ձևավորում։ Քրոմի իզոտոպների հարաբերակցությունը ենթադրում է, որ քոնդրիտի նյութի ներհոսքը դեպի Մարս կկազմի մոտ վեց սեքստիլիոն կիլոգրամ:

Քանի որ երկնաքարերը բարձր խոնավացված էին, հետազոտողները հաշվարկեցին, որ բավականաչափ ջուր պետք է հասցվեր Կարմիր մոլորակ, որպեսզի ծածկի ամբողջ մակերեսը 307 մետր հաստությամբ գլոբալ օվկիանոսով, ինչը համապատասխանում է գնահատումների ավելի ցածր տիրույթին: Դրա հիման վրա ջրի ժամանակակից ծավալը գնահատվում է 185 մետր գլոբալ համարժեք շերտի հաստությամբ՝ չհաշված ջուրը, որն ի սկզբանե եղել է ընդերքում: