Որտեղ սեփականաշնորհման վերանայում են պահանջում ազգային հարստության կողոպտիչները․․․
Քաղաքագետ Վահրամ Աթանեսյանը գրում է․
«Որտեղ բանակի եւ զինվորի մասին «մտահոգված են» պատերազմի տարիներին «բրոնյայով» պետական հիմնարկներում գլուխ պահածները: Որտեղ սեփականաշնորհման վերանայում են պահանջում ազգային հարստության կողոպտիչները: Որտեղ մի անգամ պատահաբար «դեպուտատ ընտրվածը» բարձր թոշակ է ստանում, բայց հոգու խորքում վիրավորված է, որ «ըստ արժանվույն չի գնահատվում»: Որտեղ կաշառակեր եւ գործընկերոջն անվտանգության մարմիններին մատնած դասախոսը տենչում է ռեկտորության, մյուսը՝ փորում նրա ոտքի տակը: Որտեղ Վիեննայի դիվանագիտական դպրոցում ութօրյա «վերապատրաստում» անցածին ներկայացնում են որպես արցախածին Թալեյրանի:
Որտեղ տասնհիգ տարի Ազգային ժողովի նախագահ աշխատածն այսօր ասում է. «Ընտրիր քո տեսակին»: Բյուրոկրատի՞ տեսակին: Կոմֆորմիստի՞, լուռ համակերպվողի՞, կյանքում մեկի մատից փուշ չհանածի՞, գեթ մեկ անգամ սեփական կարծիք չարտահայտածի՞:
Որտեղ մարդ տասներեք տարի նախագահի ամենամերձավորներից է եղել, դոկտորական թեզ պաշտպանել եւ հիմա երկու բնակարան՝ Ստեփանակերտում, մեկը Երեւանում է հայտարարագրում եւ «Ավելի լավ Արցախ» կարգախոսն ունի: Որտեղ գրչի մարդիկ երեկվա իրենց բռնարարի կողքին են:
Որտեղ ոչ սիրում են, ոչ՝ ատում, միայն նախանձում են: Որտեղ գեներալներին բաժանում են երկու խմբի՝ ով իրենց կողքին է՝ հերոս է, ով՝ ոչ՝ «կողոպտիչ եւ զինվորի հաց գողացող»: Որտեղ բազում հաստափոր գրքեր են տպագրվել, բայց կես տող ճշմարտություն դեռ չի ասվել: Որտեղ թորշոմած ուսուցչուհին տափակ աքրոստիկոս է հեղինակում առ «լույսի բանալին ունեցողի»: Որտեղ արդարությունից խոսում են հացկատակ փաստաբանները:
Որտեղ պետության հաշվին Ռուսաստանի ԱԴԾ ակադեմիան ավարտածն ու ծառայության մեջ ձախողվածը, դատախազությունից կաշառակերության համար հեռացվածը, նախկին ոստիկանը, որ տասնյակ տարիներ կոռուպցիայի խորհրդանիշ է եղել, խոսում են օրինականությունից եւ ժողովրդավարությունից:
Որտեղ ժամանակին համագյուղացիներին ծեծող եւ խուլիգանության համար պաշտոնազուրկ արվածը քարոզում է միասնություն: Որտեղ նախագահի թեկնածուն «հեղափոխական» խմբակ է ֆինանսավորում, որ պահանջեն իրեն նախարար նշանակած եւ մեկուկես ամիս հետո լիազորություններն սպառող նախագահի հրաժարականը եւ իր մրցակցի ինքնաբացարկը: Որտեղ ծերացող անառակները բարոյականություն են քարոզում, եւ Ահեղ դատաստանի օրն այդպես էլ չի գալիս…»։