Մարգարիտա Սիմոնյանը պատմել է Հայոց ցեղասպանությունից փրկված իր նախնիների պատմությունը
RT-ի գլխավոր խմբագիր Մարգարիտա Սիմոնյանը պատմել է 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունից փրկված իր նախատատերի պատմությունը։
«Աշխարհում հիմարների շատ տեսակներ կան»,-ասում էր իմ սիրելի Նարտուհի Ներսեսյանը:
Նա գրել եւ կարդալ չգիտեր, բայց սովորեցրեց ինձ աղոթել, վախենալ Աստծուց եւ չվախենալ մարդկանցից: Գրեթե բոլոր մարդկանցից, բացառությամբ նրանց, ում ձեռքին յաթաղան կա։
1915 թվականին նրա աչքի առաջ կտրեցին նրա ծնողների, եղբայրների ու քույրերի գլուխները: Ավագ, ամուսնացած քույրը «փրկվել է» բռնաբարությունից՝ նետվելով Տրապիզոնի բարձր ափից եւ խեղդվելով։
Մեծ մայրս Նարտուհին, ու նրա կրտսեր քույրը` Ալիսան, ողջ մնացին. փոքր քրոջս անունը հետագայում կոչեցին նրա անունով: Մահից առաջ նրանց հայրը հասցրել էր նրանց մի ոսկի նվիրել, որը մեծ մայրս թաքցրել էր այտի մեջ։
Երկուսն էլ բաց մազերով էին, կապուտաչյա, այդպիսով նրանց տարան թուրք ընտանիքներ, որտեղ ողջ էին թողնում միայն գեղեցիկ կապուտաչյա աղջիկներին։ Նրանք մեծացել են թուրքերի ընտանիքում, մինչեւ որ ողջ մնացած հարազատները գտել են տատիս եւ օգնել փախչել Ղրիմ:
Այսպիսով, իմ ընտանիքի հայրական ճյուղը բնակություն հաստատեց ռուսական Ղրիմում: Մենք չգիտենք, թե ինչ է պատահել իմ տատիկի քրոջը՝ Ալիսին:
Երկրորդ նախատատս ցեղասպանության ժամանակ մոտ հինգ տարեկան էր։ Երբ յաթաղաններով մարդիկ տուն եկան, ծնողները նրան փաթաթեցին գորգի մեջ եւ դրեցին պատի մոտ։
Նա կանգնել է այնտեղ եւ լսել, թե ինչպես են սպանել իր բոլոր հարազատներին։ Իսկ այն ժամանակ ընտանիքները մեծ էին, եւ նա այդքան երկար մնացել էր այնտեղ: Նրան չեն նկատել։ Նա կանգնած մնացել է այդ գորգի մեջ, մինչեւ որ ոճրագործները հեռացել են, եւ նրան բացել են թուրք հարեւանները:
Այսօր Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրն է։ Նենեգա, ես հիշում եմ քո կոշտ ձեռքերը, քո սխալ ռուսերեն խոսքը եւ այն ամենը, ինչ դու ինձ ասել ես։ Եվ ես ոչ մեկին թույլ չեմ տա դա մոռանալ»,- իր Telegram-ալիքում գրել է Սիմոնյանը։