200-ից ավելի արցախյան ՀԿ-ներ, համայնքների ղեկավարներ և անհատներ նամակ են փոխանցել ԵԱՀԿ գործող նախագահին
200-ից ավելի արցախյան ՀԿ-ներ, համայնքների ղեկավարներ և անհատներ նամակ են փոխանցել Երևանում գտնվող ԵԱՀԿ գործող նախագահ, Մալթայի ԱԳ նախարար պարոն Յան Բորջին: Սույն բաց հայտարարությամբ նրանք պահանջում են պատասխանել Բաքու կատարած իր այցից հետո ծագած հարցերին.
՛՛ԵԱՀԿ-ի և ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի համանախագահող երկրների պաշտոնական ներկայացուցիչները բազմիցս հայտարարել են համաշխարհային հանրությանը, որ Լեռնային Ղարաբաղի հակամարտության կարգավորումը հիմնված է երեք սկզբունքների վրա՝ ուժի չկիրառում, տարածքային ամբողջականության հարգում, պետությունների և ժողովուրդների ինքնորոշում։ Դիվանագետներն ու պաշտոնյաները մեզ վստահեցնում էին, որ հակամարտությունը չի կարող լուծվել ռազմական ճանապարհով, և Լեռնային Ղարաբաղի վերջնական կարգավիճակը կորոշվի նրա ժողովրդի մասնակցությամբ։ Այսօր Իլհամ Ալիևը հրապարակավ ծաղրում է բոլոր նրանց, ովքեր նման հայտարարություններ են անում և պահանջում ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի լուծարում և հարակից ինստիտուտների վերացում։
Հասարակությունը փորձում է հասկանալ, թե որտեղ են անհետացել նախկինում հնչեցված հակամարտությունների կարգավորման սկզբունքները, և ո՞ր անտեսանելի ուժն է ԵԱՀԿ դիվանագետներին ստիպում հնազանդորեն դիմանալ Իլհամ Ալիևի հրապարակային ծաղրանքին, ով պարծենում է, որ հայերին Լեռնային Ղարաբաղից վտարել է ռազմական ուժով և դրանով իսկ լուծել Լեռնային Ղարաբաղի խնդիրը:
Այս կապակցությամբ խնդրում ենք Ձեզ՝ որպես ԵԱՀԿ գործող նախագահ, պատասխանել պարզ հարցերի, որոնք կարող են ծագել յուրաքանչյուր խելամիտ մարդու մոտ Բաքու կատարած Ձեր վերջին այցից հետո:
Արդյո՞ք 2020 թվականի սեպտեմբերին Ադրբեջանի հարձակումը Լեռնային Ղարաբաղի վրա, դրան հաջորդած շրջափակումը և հայերի բռնի տեղահանումը իրենց պատմական հայրենիքից վեճերի խաղաղ կարգավորման և ուժի չկիրառման սկզբունքների խախտում են։ Եթե այո, ապա ի՞նչ միջազգային հետեւանքներ կարող են առաջանալ Ադրբեջանի համար ԵԱՀԿ-ի եւ ՄԱԿ-ի առջեւ ստանձնած պարտավորությունների խախտման արդյունքում։
Արդյոք Թուրքիայի մասնակցությունը Լեռնային Ղարաբաղի վրա հարձակման կազմակերպմանը և իրականացմանը՝ Ադրբեջանին ռազմական խորհրդատուներ տրամադրելով, Ադրբեջանում տեղակայված թուրքական հատուկ նշանակության ստորաբաժանումների և F-16 կործանիչների մարտական կիրառումը, սիրիացի վարձկաններ վարձելը և տեղափոխելը խախտում է ուժի չկիրառման սկզբունքը։ Եթե այո, ապա ի՞նչ միջազգային հետեւանքներ էին սպասվում Թուրքիայի համար ԵԱՀԿ-ի եւ ՄԱԿ-ի առջեւ ստանձնած պարտավորությունների խախտման արդյունքում։
Կարո՞ղ է Ադրբեջանն այսօր Հայաստանին սպառնալ ռազմական ուժի կիրառմամբ և հարձակմամբ, եթե Հայաստանը չհրաժարվի Լեռնային Ղարաբաղի ինքնորոշման իրավունքին և Օսմանյան կայսրությունում և Թուրքիայում Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման քաղաքականությունից։ 1915-1923թթ. Արդյո՞ք նման պայմաններում Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև կնքված խաղաղության պայմանագիրը վավերական կլինի։
Մենք հուսով ենք, որ դուք չեք անտեսի մեր կոչը և անկեղծորեն կպատասխանեք այս հարցերին։ Միջազգային հանրության սկզբունքային դիրքորոշումն այսօր կարեւոր է ոչ միայն Լեռնային Ղարաբաղի հայության, այլեւ ողջ տարածաշրջանի ապագայի համար՛՛: