Պարույր Սևակը հոգի, սիրտ ու շունչ էր դնում իր գրականության մեջ. Գրողների միությունը տոնեց բանաստեղծի հոբելյանը
Հայաստանի գրողների միությունը Պարույր Սևակի 100-ամյակը տոնեց գրական միջոցառմամբ, որի ընթացքում բազմիցս նշվեց՝ Սևակը նոր խոսք, նոր լեզվամտածողություն բերեց հայ գրականություն:
Միջոցառումն անցկացվեց գրողի ծննդյան օրը՝ հունվարի 24-ին:
Միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանի խոսքով՝ Սևակի սերնդի կյանքը համընկավ դժվար ժամանակների հետ՝ ստալինյան դեպրեսիաներ, պատերազմ, բռնաճնշումներ և այլն: «Շատ ծանր առաքելություն ունեին Սևակի սերնդի ստեղծագործողները: Չարենցի մահից, Մահարու աքսորից ու այլ գրողների՝ գրական ասպարեզից հեռանալուց հետո գրականությունն ընկավ աշուղների ձեռքը: Այդ մոլեռանդ արշավանքը պատրաստ էր խեղդամահ անել հայ գրականությունը և այդ ժամանակ շատ կարևոր էր գրողի՝ գրականությունը պաշտպանելու հավատամքը»,-ասաց Միլիտոնյանն ու հավելեց՝ հենց Սևակն ու նրա սերունդը դա արեցին:
Նա հիշեցրեց՝ Սևակն իր առաջին բանաստեղծությունները գրում էր տերյանական, չարենցյան ոգով: «1942-ին «Սովետական գրականություն» ամսագրում տպագրվեցին նրա առաջին ստեղծագործությունները, որոնք շատ հետաքրքիր էին: Երբեմն մտածում եմ, թե նա ինչ այլ գործեր կգրեր, եթե պահպաներ այդ ոճը»,-խոստովանում է Միլիտոնյանը:
Ըստ նրա՝ Պարույր Սևակի բանաստեղծությունները ողնաշարային էին հայ գրականության մեջ չարենցյան գիծը շարունակելու գործում:
«Սևակը «Մարդը ափի մեջ» գրքով նոր խոսք ասեց՝ մարդուն կենտրոն համարելով, այնինչ ստալինյան ժամանակներում ոչ թե անհատն էր գլխավորը, այլ կոլեկտիվը: Նա նոր ու հետաքրքիր պատկերներ, կին և տղամարդ հարաբերությունների, բաց տեսարանների մթնոլորտը նաև բերեց: Պարույր Սևակի 100-ամյակին պետք է կարողանալ լավագույնս արժևորել նրան, ընդլայնել ընթերցողների ճաշակը, ճանաչելի դարձնել ոչ միայն Սևակի պոեզիան, այլև պոեզիայի մասին նրա գրականագիտական հոդվածները, թարգմանությունները, որոնց գրականագետները քիչ են անդրադարձել»,-հավաստիացրեց Միլիտոնյանը:
Գրականագետ Սամվել Մուրադյանը հիշեցրեց՝ Սևակն իր կենսագրականում խոստովանել է, որ ամբողջ մի տասնամյակ զբաղված է եղել սիզիփյան անպտուղ աշխատանքով: «Ինչ գրում էի այն ժամանակ, չէր կարելի, իսկ հիմա էլ անհարմար է ներկայացնել: Ես զբաղված էի իմ ձայնը փոխելով»,-գրել է Պարույր Սևակը:
«Սևակն Ազգային գրադարանում բացատրել է «Նորից քեզ հետ» վերնագրի խորհուրդը: Նա նշել է, որ «քեզ» ասելով՝ դիմում է ժողովրդին, որովհետև երկար տարիներ զբաղված է եղել իր ձայնը փոխելով և ժողովրդի հետ չի եղել, իսկ 20-րդ համագումարից հետո նորից ժողովրդի կողքին լինելու հնարավորություն է ստացել»,-պատմեց Մուրադյանն ու հավելեց, որ եղել են տարիներ, երբ Հայաստանի տաղանդավոր գրողներից ոչ մեկը չի կարողացել Երևանում գիրք տպագրել: Դա հաջողվել է Պարույր Սևակին և Հրանտ Մաթևոսյանին Մոսկվայում ունեցած լայն կապերի շնորհիվ: Նրանց որոշ գրքեր նախ հրատարակվել են Մոսկվայում, հետո՝ Երևանում:
Գրող Սաթենիկ Մկրտչյանի խոսքով էլ Պարույր Սևակը վառ գրող էր, որը ոչ միայն ինտելեկտուալ էր, այլև հոգի, սիրտ ու շունչ էր դնում իր գրականության մեջ: «Ինչպես հախուռն ստեղծեց իր գրականությունը, այդպես էլ գնաց: Չգիտեմ, թե ինչ պետք է ասել Սևակի մասին, որ շատ քիչ չթվա»,-շեշտեց նա:
Հայաստանի գրողների միությունը Պոեզիայի միջազգային օրը, որը նշվում է մարտի 21-ին, նվիրելու է Պարույր Սևակի հոբելյանին: