Նոր ուսումնասիրությունը բացահայտել է, որ Մխիթարյան միաբանության վանքում գործող թանգարանում պահվող թուրը, որը թյուրիմացաբար համարել են միջնադարյան, իրականում աշխարհի ամենահին թրերից մեկն է՝ 5000-ամյա:Այս մասին տեղեկացնում է «Daily Maily»-ը։

 

Նոր ուսումնասիրության համաձայն, Վենետիկի Սուրբ Ղազար կղզու թանգարանում պահվող թրերից մեկը աշխարհի ամենահին թուրն է՝ մոտ 5000 տարեկան: Հազվագյուտ թուրը, որը նման չէ աշխարհի ամենահին զենքերին, պատրաստվել է 3000 տարի առաջ և եկել է Թուրքիայի արևելքից: Այնուամենայնիվ թուրը պահվում է որպես միջնադարյան հավաքածուի մաս: Միայն այն ժամանակ, երբ տեղի դոկտորի ուսանող և հնագույն սպառազինությունների փորձագետ նկատել է թուրը, այն հանվել է հետագա վերլուծության համար `նշելու իր ծագման ամսաթիվը: Թուրը կարող էր լինել արարողակարգային օբյեկտ կամ հարձակողական զենք, որն օգտագործվում են մարտական գործողություններում: Մեկ այլ վարկած էլ այն է, որ այն թաղման արարողության մաս էր կազմում:

 

Վենետիկի Կա Ֆոսկարի համալսարանից Վիկտորիա Դալ Արմելլինան այդ թուրը տեսել է միջնադարյան իրերով շրջապատված փոքրիկ կաբինետում ՝ Վենետիկյան ծովածոցում գտնվող Սուրբ Ղազար կղզու Մխիթարյան վանքում: Դա նման է Թուրքիայի ժամանակակից Արևելքի Արսլանտեպե արքայական պալատում հայտնաբերվածներին, ինչը թույլ է  տալիս ենթադրել, որ այդ թուրը  5000 տարի առաջվա է և կարող է համարվել  աշխարհի ամենահին թրերից մեկը: Բայց ի տարբերություն Արսլանտեպեի որոշ նմուշների, այս թուրը զարդարված չէ և չունի տեսանելի մակագրություններ, զարդանախշեր կամ առանձնահատկություններ: Արսլանտեպեի թրերի հետ խիստ նմանությունը, ինչպես նաև տեղեկությունները դրա մետաղական կազմի վերաբերյալ, փորձագետներին թույլ են տվել որոշել, որ թուրը թվագրվում է  մ.թ.ա. 4-րդի վերջին և 3-րդ դարի սկզբին: Արսլանտպեի թրերը համարվում են աշխարհի ամենահին տիպի թրերից: Սուրբ Ղազար կղզու թուրը, պարզվում է, պատրաստված է արսենային բրոնզից, որը օգտագործվել է մինչև բրոնզի տարածումը:

 

Այս տեսակի թուր հայտնաբերվել է Արևելյան Անատոլիայի համեմատաբար փոքր շրջանում ՝ Եփրատի և Սև ծովի հարավային ափի բարձր ընթացքի միջև:

 

Ենթադրվում է, որ թուրը Վենետիկ է բերվել 19-րդ դարի երկրորդ կեսին Թուրքիայի Տրապիզոնից: Սա ենթադրվում է թրի հետ առկա թղթից: Թերթի վրա գրված հայերեն գրությունը հայտնում է 1915 թվականին Վենետիկում մահացած հայտնի բանաստեղծ և գրող Տեր Ղևոնդ Ալիշանին նվիրատվության մասին: Ղևոնդ Ալիշանը ծնվել է Կոստանդնուպոլսում՝ ներկայիս Ստամբուլում, և իր մահից առաջ ուղևորվել է Վենետիկ: Հետագա ուսումնասիրություններ են կատարվում զենքի վերաբերյալ, որի պատմությունը մինչ այժմ խորհրդավոր է։

Այս մասին տեղեկացնում է «Daily Maily»-ը։

 

Նոր ուսումնասիրության համաձայն, Վենետիկի Սուրբ Ղազար կղզու թանգարանում պահվող թրերից մեկը աշխարհի ամենահին թուրն է՝ մոտ 5000 տարեկան: Հազվագյուտ թուրը, որը նման չէ աշխարհի ամենահին զենքերին, պատրաստվել է 3000 տարի առաջ և եկել է Թուրքիայի արևելքից: Այնուամենայնիվ թուրը պահվում է որպես միջնադարյան հավաքածուի մաս: Միայն այն ժամանակ, երբ տեղի դոկտորի ուսանող և հնագույն սպառազինությունների փորձագետ նկատել է թուրը, այն հանվել է հետագա վերլուծության համար `նշելու իր ծագման ամսաթիվը: Թուրը կարող էր լինել արարողակարգային օբյեկտ կամ հարձակողական զենք, որն օգտագործվում են մարտական գործողություններում: Մեկ այլ վարկած էլ այն է, որ այն թաղման արարողության մաս էր կազմում:

 

Վենետիկի Կա Ֆոսկարի համալսարանից Վիկտորիա Դալ Արմելլինան այդ թուրը տեսել է միջնադարյան իրերով շրջապատված փոքրիկ կաբինետում ՝ Վենետիկյան ծովածոցում գտնվող Սուրբ Ղազար կղզու Մխիթարյան վանքում: Դա նման է Թուրքիայի ժամանակակից Արևելքի Արսլանտեպե արքայական պալատում հայտնաբերվածներին, ինչը թույլ է  տալիս ենթադրել, որ այդ թուրը  5000 տարի առաջվա է և կարող է համարվել  աշխարհի ամենահին թրերից մեկը: Բայց ի տարբերություն Արսլանտեպեի որոշ նմուշների, այս թուրը զարդարված չէ և չունի տեսանելի մակագրություններ, զարդանախշեր կամ առանձնահատկություններ: Արսլանտեպեի թրերի հետ խիստ նմանությունը, ինչպես նաև տեղեկությունները դրա մետաղական կազմի վերաբերյալ, փորձագետներին թույլ են տվել որոշել, որ թուրը թվագրվում է  մ.թ.ա. 4-րդի վերջին և 3-րդ դարի սկզբին: Արսլանտպեի թրերը համարվում են աշխարհի ամենահին տիպի թրերից: Սուրբ Ղազար կղզու թուրը, պարզվում է, պատրաստված է արսենային բրոնզից, որը օգտագործվել է մինչև բրոնզի տարածումը:

 

Այս տեսակի թուր հայտնաբերվել է Արևելյան Անատոլիայի համեմատաբար փոքր շրջանում ՝ Եփրատի և Սև ծովի հարավային ափի բարձր ընթացքի միջև:

 

Ենթադրվում է, որ թուրը Վենետիկ է բերվել 19-րդ դարի երկրորդ կեսին Թուրքիայի Տրապիզոնից: Սա ենթադրվում է թրի հետ առկա թղթից: Թերթի վրա գրված հայերեն գրությունը հայտնում է 1915 թվականին Վենետիկում մահացած հայտնի բանաստեղծ և գրող Տեր Ղևոնդ Ալիշանին նվիրատվության մասին: Ղևոնդ Ալիշանը ծնվել է Կոստանդնուպոլսում՝ ներկայիս Ստամբուլում, և իր մահից առաջ ուղևորվել է Վենետիկ: Հետագա ուսումնասիրություններ են կատարվում զենքի վերաբերյալ, որի պատմությունը մինչ այժմ խորհրդավոր է։