Այս մասին «Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում ասել է Մոխրաթաղի համայնքապետ Նորայր Ամիրյանը:

«Գյուղը 321 բնակիչ ունի. պատերազմից հետո Մոխրաթաղից հեռացողների չեն եղել, բոլորն էլ մի մարդու պես վերադարձել են հայրենի եզերք: Ավելին` 5 տեղահանված ընտանիք է հաստատվել գյուղում: Ազատ բնակֆոնդից հարյուրի հասնող տներ ունենք, որոնք սիրով կտրամադրենք տեղահանված մեր հայրենակիցներին: Դպրոցն ունի 64 աշակերտ։ Նրանցից 7-ը տեղահանված ընտանիքների երեխաներ են: Կրթօջախի շենքային պայմաններն այնքան էլ լավ չեն. դասասենյակների պակաս կա: Դպրոցին կից գործում է մանկապարտեզը, որն ունի 18 սան: Պատերազմի ընթացքում գյուղում ավերվել է 5 տուն, որոնք այժմ վերանորոգվում են: Գյուղամիջյան ճանապարհները գտնվում են անմխիթար վիճակում. նախատեսվում է եկող տարի ասֆալտապատման աշխատանքներ սկսել: Գյուղում է գտնվում 1883 թվականին կառուցված Սուրբ Աստվածածին եկեղեցին: Մոխրաթաղն ապահովված է էլեկտրաէներգիայով, ջրամատակարարմամբ, սակայն գազաֆիկացված չէ»,- ներկայացրել է համայնքի ղեկավարը:

Մեր զրուցակիցը ցավով տեղեկացրեց, որ պատերազմի ընթացքում գյուղը տվել է 3 զոհ, 7 համագյուղացի էլ մարտական գործողությունների ժամանակ վիրավորվել է:

Խոսելով բանկչության զբաղվածության մասին՝ համայնքի ղեկավարը նշել է` ինչպես բոլոր գյուղերում, այստեղ հիմնականում զբաղվում են անասնապահությամբ և հողագործությամբ: