Արցախի քաղաքական դիսկուրսում չկա խոսակցություն, որ ադրբեջանցիները գալիս են. Բաբայան
Արցախի պահպանողական կուսակցության առաջնորդ Դավիթ Բաբայանն իր ֆեյսբուքյան էջում անդրադարձել է վերջերս լայնորեն քննարկվող այն տեղեկությանը, իբև թե Հայաստանի և Ադրբեջանի ԱԳ նախարարների՝ Ժնևում կայացած հանդիպմանը քննարկվել է Քաշաթաղի, Լաչինի շրջանի հարավային մասում ադրբեջանցիների և հայերի համատեղ բնակավայրեր կառուցելու և այնտեղ խաղաղապահ ուժեր տեղակայելու հարցը:
Այս առնչությամբ Բաբայանը գրել է. «Արցախի Հանրապետության քաղաքական դիսկուրսում չկա խոսակցություն, որ ադրբեջանցիները գալիս են, և իրենք պետք է պատրաստեն նրանց համար տեղեր՝ ստեղծելով հնարավորություններ, որպեսզի նրանք մասնակցեն ընտրություններին:
Երբ ԱՀ-ն ստեղծվում էր, և հանրաքվե տեղի ունեցավ 1992թ., այն ժամանակ նույնիսկ հանրաքվեի մասնակցության համար ադրբեջանցիների համար ստեղծվել էին բոլոր պայմանները, բոլոր նյութերը տպագրվել էին նաև ադրբեջաներենով, առաջին գումարման ԱԺ-ում ադրբեջանցիներն իրենց թվաքանակին համապատասխան տեղ ունեին, այն պահպանվում էր մոտ 5 տարի, բայց նրանք չեն մասնակցել այդ ամենին, բոյկոտել են՝ սրանով իսկ իրենց որոշումը կայացրել են: Այսինքն՝ իրենք չեն ընդունում Արցախի Հանրապետությունը, իրենց համար չկա Արցախ/ի Հանրապետություն, իրենք մնում են Ադրբեջանի քաղաքացիներ:
Արցախի քաղաքացիները չեն մասնակցելու այլ երկրների ընտրություններին, քանի որ դա Արցախի օրենքներով արգելված է, այլ երկրների օրենքներով ևս արգելված է:
Նույնիսկ մեր երկրի օրենքով արգելված է, որ Ստեփանակերտի քաղաքապետի ընտրություններին մասնակցի Մարտակերտի բնակիչը: Ադրբեջան/ի նման հայտարարությունները շահարկումներ են, երբեմն դրանք չափազանց ցածրորակ են, այնքան ցածրորակ, որ, իմ խորին համոզմամբ՝ դրանց հարկավոր էլ չէ արձագանքել, որովհետև իմաստ չկա:
ՄԻՊ-ի պատասխանը ես կմեկնաբանեմ հետևյալ կերպ՝ ԱՀ-ն խտրականություն չի դնում, թե ով է, ինչ ազգության ներկայացուցիչ է, եթե ինչ-որ մեկը, ասենք՝ պորտուգալացին, որոշում է Արցախ տեղափոխվել, նա իրավունք ունի քաղաքական կյանքում իր մասնակցությունն ունենալ՝ ըստ օրենքի: Ինչ վերաբերում է ադրբեջանցիներին, ապա, եթե խոսում ենք անհատական դեպքերից, ապա ինչ-որ մի ադրբեջանցի վաղը կարող է՝ Վրաստանից կամ ինչ-որ մի տեղից (եղել է դեպք, որ փախել են Ղարաբաղ), ցանկանա դառնալ Արցախի քաղաքացի, մենք խտրականություն չենք կարող կիրառել: Խոսքն այսպիսի դեպքերին կարող է վերաբերել: Իսկ ինչ վերաբերում է ադրբեջանցիների վերադարձին, ապա դրա մասին խոսք չի կարող լինել, քանի որ մենք ունենք հստակ պատկերացում:
Մեր պատկերացումը հետևյալն է. պետք է կարգավորվեն բոլոր քաղաքական խնդիրները, այսինքն՝ որևէ քաղաքական հարց չպետք է չկարգավորված մնա երկու պետությունների հարաբերություններում, երկու պետությունները պետք է միմյանց ճանաչեն, հստակեցվեն սահմանները, բոլոր քաղաքական հարցերը լուծվեն, որից հետո մենք կխոսենք փախստականների ճակատագրի մասին: Արցախը դեմ չէ փախստականների վերադարձին, բայց պնդում է, որ պետք է նախևառաջ լուծվեն քաղաքական հարցերը:
Չափազանց կարևոր հանգամանք է նաև այն, որ ադրբեջանցի փախստականների վերադարձին զուգահեռ՝ պետք է լինի հայ փախստականների վերադարձի գործընթաց: Կարծում եմ՝ մեր դիրքորոշումը շատ պարզ է, և այստեղ չկա ոչ խտրականություն, ոչ այլ բան: Այս հայտարարությունները որևէ գործընթացի մաս չեն և որևէ գործընթացի մասին չեն խոսում, սա Ադրբեջանի հերթական հայտարարությունն է, որով փորձում են մոլորության մեջ գցել հասարակություններին»: