Թատրոնի մշակը. կայացավ ՀՀ ժողովրդական արտիստ Վահե Շահվերդյանի հոգեհանգստի արարողությունը
Բեմադրիչ, Վանաձորի թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար, ՀՀ ժողովրդական արտիստ Վահե Շահվերդյանի հոգեհանգստի արարողությանը արվեստագետին հրաժեշտ տալու էին եկել մշակութային գործիչներ, որոնք փաստեցին՝ Շահվերդյանը ինքնատիպ, ժամանակակից ձեռագրով ստեղծագործող էր, որը լուսավոր հետք թողեց:
«Արմենպրես»-ի հաղորդմամբ՝ Շահվերդյանի հոգեհանգստի արարողությունը տեղի ունեցավ նոյեմբերի 2-ին Կոնդի Սուրբ Հովհաննես եկեղեցում:
Երևանի տիկնիկային թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Ռուբեն Բաբայանի խոսքով՝ Վահե Շահվերդյանը կառուցեց իր թատրոնը: «Վանաձորի թատրոնն իր գեղագիտությամբ, խաղացանկով Վահե Շահվերդյանի թատրոնն է, իսկ երբ նա Մայր թատրոնն էր ղեկավարում, այն ևս Վահե Շահվերդյանի թատրոնն էր: Նա Սունդուկյանի անվան թատրոնի ամենածանր ժամանակներում ղեկավարեց այն և կարողացավ հզոր պատմություն ունեցող թատրոնն առավել բարձրացնել: Ժամանակակից մտածող էր, հետաքրքիր էր ուսանողներին և միշտ նոր բան էր փնտրում: Գալիս էր տարբեր կուրսերի բոլոր քննություններին»,-պատմեց Բաբայանը, որը մեծ կորուստ է համարում Շահվերդյանի մահը և ընդգծում, որ նա լուսավոր հետք թողեց:
Բաբայանը շեշտեց, որ Վահե Շահվերդյանը երբեք չի չարախոսել: Նա մեջբերեց Սերգեյ Փարաջանովի խոսքերը. «Ես աշխարհից վրեժ կլուծեմ սիրով»: Ըստ նրա՝ դա նաև Վահե Շահվերդյանի մասին է:
Մայր թատրոնի գեղարվեստական ղեկավար Արմեն Էլբակյանը կարծում է, որ Շահվերդյանը հայ թատրոնի նվիրյալներից էր: «Նա զավակն էր մեր վարպետների, որոնց մոտ սովորել էր ու իր սեփական մտածողությունը ձևավորել: Իր յուրահատուկ վերաբերմունքն ուներ աշխարհի և տարբեր երևույթների հանդեպ: Շատ աշակերտների ուներ ու մեծ դպրոց թողեց, տարբեր թատրոններում իր գեղարվեստական մտածողությունը ստեղծեց: Մինչև վերջին պահը նա ստեղծագործում էր, նրանից ժայթքում էր ստեղծագործությունը, չէր հոգնում, ճանաչում էր ինքն իրեն ու շրջապատող միջավայրը: Սա մեծ կորուստ է հայ թատրոնի համար: Մենք կորցրինք թատրոնի նվիրյալի ու լավ ընկերոջ»,-ասաց Էլբակյանը:
ՀՀ կրթության, գիտության, մշակույթի և սպորտի նախարարի տեղակալ Արա Խզմալյանը հիշեց Շահվերդյանի հարցազրույցներից մեկը, որում բեմադրիչն ինքն իրեն թատրոնի մշակ է անվանում: «Նրան ճանաչողները գիտեն, որ Շահվերդյանի կյանքում չկա ավելի մեծ իմաստ ու հետաքրքրություն, քան թատրոնը: Նա ամբողջ կյանքն անցկացրեց թատրոնում, թատրոնի հետ և թատրոնի համար»,-շեշտեց Խզմալյանը:
Փոխնախարարը ևս հիշեցրեց, որ Շահվերդյանը Մայր թատրոնի համար թե՛ սոցիալական, թե՛ ենթակառուցվածքային, թե՛ խաղացանկային առումով վատթար պայմաններում է ստանձնել թատրոնի ղեկն ու ձևավորել խաղացանկ, համախմբել դերասաններին, իսկ Վանաձորի թատրոնի մեծ կենսագրությունը կապվում է նրա անվան հետ, քանի որ ամենատևական ու լայն աշխարհագրությամբ հյուրախաղերը թատրոնն ունեցել է Շահվերդյանի օրոք, նրա օրոք է համայնքային թատրոնը դարձել մարզային լավագույն թատրոններից մեկը: «Վահե Շահվերդյանը գունեղ էր, արտիստիկ էր, մեր միջավայրի համար երբեմն անսովոր վառ կերպար էր, որի բացակայությունը միանգամից է զգացվում»,-ասաց Արա Խզմալյանը:
Վահե Շահվերդյանի բեմադրություններից շատերը հաջողությամբ ներկայացվել են աշխարհի տարբեր երկրներում: Նրա լավագույն ներկայացումը համարվում է Ա. Չեխովի «Երեք քույր»-ը, յուրահատուկ աշխատանք է համարվում նաև Գ. Լորկայի «Բեռնարդա Ալբայի աղջիկները» դրաման, որտեղ անսամբլային դերակատարման շնորհիվ ներկայացումը հաջողություն է ունեցել, իսկ ինքնատիպ դերակատարումով առանձնացել և «Վահագն» մրցանակի է արժանացել Պոնսիայի դերակատար, Հայաստանի վաստակավոր արտիստուհի, բազմաթիվ մրցանակների դափնեկիր Գրետա Մեջլումյանը:
Վահե Շահվերդյանը ղեկավարել է Գաբրիել Սունդուկյանի անվան ազգային ակադեմիական թատրոնը, Վանաձորի Հովհաննես Աբելյանի անվան պետթատրոնը: Նրա բեմադրությունների շնորհիվ թատրոնները նոր շունչ են ստացել: Շահվերդյանի արվեստին բնորոշ են դասական գործերի նոր ու ինքնատիպ ընթերցումը, վառ թատերայնությունը և ասելիքի հոգեբանական խորությունը, սիմվոլներն ու մետաֆորները, վիզուալ գեղեցկությունը։
Շահվերդյանը կյանքից հեռացել է հոկտեմբերի 31-ին: Նա 77 տարեկան էր: