«Արցախպրես»-ի թղթակցի հետ զրույցում նա պատմել է, որ Թաղասեռ հարս է գնացել Հադրութի շրջանի Մոխրենես գյուղից:

«Գյուղում կյանքն ուրիշ գույներ ուներ։ Հինգ անչափահաս երեխաներիս հետ հասցնում էի գյուղատնտեսությամբ զբաղվել՝ այգի էի մշակում, անասուններ ու թռչուններ պահում։ Բացի այդ, բանջարանոց էի   մշակում՝ ցանելով այն ամենը, ինչն անհրաժեշտ էր պահանջմունքները ապահովվելու համար։ Կաթնամթերքից էլ բաժին էի հանում նաև կարիքավոր  համագյուղացիներին։  Յուրաքանչյուրը  փորձում էր օգնել հարևանին, համագյուղացուն խնդիրներին լուծում գտնելու համար։ Մինչ պատերազմը վերանորոգել էինք տունը՝ փորձելով հարմարավետ պայմաններ ստեղծել, բայց չհասցրինք երկար վայելել»,-վերհիշում  է մեր զրուցակիցը։ 

Չնայած Արցախի շրջափակման հետևանքով առաջացած խնդիրներին ու անորոշությանը, Հայրիյանների  ընտանիքը մեկ ամիս առաջ կրկին համալրվել է. ծնվել է նրանց վեցերորդ  դուստրը: 

«Պետք է շատանանք ու հզորանանք, շարունակենք ամրացնել մեր արմատներն  Արցախի հողում, որի պաշտպանության համար մեր եղբայրներն ու հայրերն իրենց արյունն են թափել»,-  ընդգծել է բազմազավակ մայրը։